Geschiedenis van Elisabehtbegijnhof-Prinsenhof-Papegaai-Sint-Michiels
Een brokje geschiedenis over de wijk Elisabethbegijnhof-Prinsenhof-Papegaai-Sint-Michiels.
De vroege middeleeuwen
Vanaf de 11de eeuw breidde de Stad Gent uit en werd de oorspronkelijke portus systematisch vergroot door diverse leengebieden die erop werden aangesloten. Een belangrijke aantrekkingspool voor de verruiming in westelijke richting was ongetwijfeld de inplanting van een grafelijke residentie op de westelijke oever van de Leie. Dit domein bevatte behalve de burcht het Gravensteen ook een nederzetting (de Oudburg, een deel van het Patershol) en een voorhof (huidig Sint Veerleplein). In de loop van de 13de eeuw werd dit geheel aangesloten.
De 18e eeuw
Het gebied binnen de vesten bleef nog lang niet volgebouwd. Er waren nog uitgestrekte terreinen tussen de bebouwing en de stadsomwalling terug te vinden voor zowel de voedselproductie als omwille van de veiligheid. De omgeving van de Coupure bleef tot 1778 nog zeer landelijk. De 16de eeuwse grachtengordel was nog goed herkenbaar; in de binnenstad zijn Oude Houtlei, Oude Schelde, Tichelrei, … nog niet gedempt. Door de heroriëntatie van de scheepvaart via Brugge was er ook een nieuwe binnenhaven nodig die wat betreft diepte en breedte aansloot op de Brugse Vaart. Er werd een doorsteek gemaakt van Brugse Vaart tot de Leie. De Coupure (1751) was dan ook de belangrijkste stedenbouwkundige ingreep van de 18de eeuw in Gent zelf.
De 20e eeuw
Gent verruimde tussen 1930 en 1969 meer en meer haar regionale en provinciale positie binnen Vlaanderen door grote diensten zoals scholen en ziekenhuizen in de stad op te nemen. Vooral de bouw van faculteiten van de Universiteit (o.a. aan de Coupure) sprong vanaf de dertiger jaren in het oog.
Nu
De wijk Sint-Elisabethbegijnhof-Papegaai vormt samen met de binnenstad het hart van de stad. De grenzen tussen de verschillende buurten (Sint-Elisabethbegijnhof, Prinsenhof, Papegaai en Sint-Michiels) zijn onduidelijk. Vele functies komen er samen. Het is een woongebied met handel, horeca, scholen, cultuur en andere diensten. Het verleden karakteriseert de wijk en het uitgebreide patrimonium geeft de wijk haar cachet.
