Er was eens ... het Wintercircus
Van stadscircus tot autogarage: het Wintercircus heeft al wat levens achter de rug. Ga mee terug naar de tijd van paarden en oldtimers.
Het is 1930. Op een oude foto staan mensen in lange rijen aan te schuiven voor een voorstelling in het Wintercircus, een stenen circus in de stad. Het volk staat tot in de Sint-Pietersnieuwstraat te wachten tot de deuren openen voor een avondje theater, circus of film. Zowat 3.600 toeschouwers konden destijds in de indrukwekkende arena plaatsnemen.
'Het was het tweede circus op dezelfde plaats,' vertelt Julie Verbruggen van het Gentse stadsontwikkelingsbedrijf sogent. 'Het vorige gebouw ging in 1920 bijna volledig in vlammen op. 'Je kon er kijken naar paardendressuur, variétéprogramma’s en circusoptredens, waar acrobaten en ja, zelfs olifanten een plek hadden.'
De olifanten werden destijds via een speciale helling vanuit de Plattenberg tot op de scène van het circus gebracht. Die helling zie je vandaag nog steeds!
Van dieren naar auto's
Na de glorietijden van het circus maakten de dieren plaats voor ... auto's. Fiat-garage Mahy behield de ronde vorm van het gebouw, maar maakte er een modernistische garage van, met opvallende glazen gevels en een chique toonzaal. Vooral de typische hellingen rondom de middenpiste blijven een blikvanger. Via die weg konden de auto's tot boven op het dak rijden.
-
-
-
Een auto rijdt de helling op -
De ingang van garage Mahy in de Lammerstraat -
4 Bekijk alle foto's
Nieuwe banden en een scheerbeurt
Klanten van Garage Mahy hadden een voetje voor bij de naburige kapper in de Lammerstraat. Ze parkeerden hun auto in de garage en liepen recht bij de kapper binnen, via een binnendeur tussen de twee zaken. Nieuwe banden en een scheerbeurt in één sessie, dus. Kapper Peter Rasschaert: 'Dat is geen stadslegende, zo was het echt. Die "& zoon" op het bord "Coiffeur Rasschaert", dat was ik. Vandaag is dat mijn zoon Kevin, want die werkt hier inmiddels ook. Mijn vader Daniel is in 1952 met de kapperszaak begonnen, samen met zijn compagnon Jean. Die laatste gooide het op een akkoordje met Ghislain Mahy van de Fiatgarage hiernaast. Klanten mochten daar parkeren terwijl ze hier geknipt werden. Dat liep een jaar of twintig goed. Toen kregen Jean en Ghislain ruzie. De laatste liet prompt een muur tussen de twee zaken metselen.'
Via speciale hellingen konden auto's tot boven op het dak van het Wintercircus rijden.
Pintje in de smeerput
In 1978 ging de garage dicht. In 2000 haalde Mahy er zijn collectie oldtimers weg en het voormalige Wintercircus verdween onder een dikke laag duivenstront. Er moest een keuze gemaakt worden: slopen of een nieuwe bestemming zoeken? Het werd het tweede. Wie vandaag het Wintercircus binnenwandelt en goed kijkt, zal nog knipogen zien naar de vorige levens van het Wintercircus. De rode betonnen vloer verwijst bijvoorbeeld naar de vroegere vloer van de autogarage. De gietijzeren kolommen van de paardenstallen worden hergebruikt, de olifantenhellingen van weleer blijven bewaard en de oude smeerput is nu een café. Ook de metalen rijplaten kregen er een plekje. 'Mahy had die zelf op het vliegveld van Sint-Denijs-Westrem op de kop getikt', weet Julie. 'De voormalige scène is nu een auditorium met 120 zitjes, gefinancierd met Europees geld om dat stukje erfgoed te bewaren.'
Ontmoetingsplek
Het Wintercirus is nu weer helemaal terug van weggeweest als opmerkelijke en multifunctionele ontmoetingsplek. Julie: 'De meeste bewaarde wintercircussen hebben maar één functie. Het Koninklijk Circus in Brussel is vandaag bijvoorbeeld een concertzaal. Het Gentse Wintercircus wordt een ontmoetings- en werkplek met meerdere functies, waaronder een overdekt middenplein, een restaurant, een dakterras met bar, een café, multifunctionele zalen en kantoren voor bedrijfjes die rond digitale innovatie werken.' En als kers op de taart is er de concertzaal in de kelderverdieping.
Benieuwd naar het Wintercircus vandaag?
Blader naar pagina 20 in het StadsmagazineLaatst gewijzigd : 27 augustus 2024