“Dankzij mevrouw Taeleman heb ik geleerd om mezelf te mogen zijn”

Geduld, zachtheid, aandacht. Lana heeft alleen maar warme herinneringen aan haar leerkracht zorg en stagebegeleidster, Kristien Taeleman. Dankzij haar groeide Lana van een onzekere stagiaire tot een zelfverzekerde leerling. Lana deelt haar verhaal en Kristien vertelt welke aanpak zij gebruikt om het verschil te maken voor leerlingen in de klas én op de werkvloer.  

Toen Lana aan haar eerste stage in een woonzorgcentrum begon, zat ze vol stress en twijfels. Dankzij de steun van mevrouw Taeleman zette Lana grote stappen vooruit. Lana vertelt: “Ik begon heel onzeker aan die stage, maar mevrouw Taeleman liet me inzien dat ik sociaal, vrijgevig en flexibel ben. Dankzij haar ben ik met glans geslaagd voor die stage en daar ben ik haar nog altijd heel dankbaar voor. Tijdens stagebezoeken is het natuurlijk belangrijk dat je de praktijk goed uitvoert, zoals bijvoorbeeld iemand wassen. Maar ook de theorie krijgt veel aandacht. Wat ik het meest waardeer, is dat mevrouw Taeleman altijd oog had voor hoe je je voelde op stage. Als je je niet goed voelt, kun je ook niet goed leren.” 

Kristien: “Ik heb jarenlang als verpleegkundige gewerkt voordat ik overstapte naar het onderwijs. Dat geeft als voordeel dat ik heel veel kan vertellen uit de praktijk, en dat boeit de leerlingen. Tegelijkertijd verwacht ik dat leerlingen hun ervaringen van stage terug meenemen naar de klas. Tijdens intervisies over hun stage-ervaringen bereid ik ze voor op hun volgende stappen. Zelf leer ik nog elke dag bij door mijn leerlingen. Bij het eerste stagebezoek ga ik in gesprek met de leerling en bespreken we wat er goed en minder goed loopt en hoe we daaraan kunnen werken. Voor sterkere leerlingen kijken we samen hoe we ze nog meer kunnen uitdagen, in samenspraak met de stageplek. We differentiëren daar ook in. Verder doorlopen we alle stapjes samen: het zorgdossier inkijken, de verzorging bespreken en die ook samen uitvoeren. Daarna evalueren we.” 

Leren van elkaar  

Ook in de klas voelde Lana zich altijd op haar gemak. “Wat ongelooflijk is bij mevrouw Taeleman is dat ze voor iedereen een andere aanpak heeft. Of je nu snel of wat trager leert, je krijgt steeds de motivatie die je nodig hebt. Ze kende onze klas door en door en wist precies welke aanpak wij nodig hadden. Ze legde alles heel rustig en visueel uit, waardoor je het gemakkelijker begrijpt. In de les was er ook veel ruimte om te praten: iedereen mocht zijn verhalen over de stage delen. Daar leer je enorm veel van, en zo neem je de leerstof onbewust in je op.” 

Kristien voegt toe: “Ik vind het sowieso een uitdaging in de klas om een evenwicht te vinden tussen kennisoverdracht en het creëren van een veilige en ondersteunende leeromgeving. Ik breng kennis over, gelinkt aan stage en mijn eigen werkervaringen, vaak met humor en verhalen. Dat blijft hangen en de leerlingen vragen er ook zelf naar. Die link tussen theorie en praktijk zorgt voor herkenbaarheid en motivatie bij hen.” 

Bouwen aan zelfvertrouwen  

De diversiteit in de klas is een grote uitdaging, geeft Kristien toe. “Alle leerlingen uitdagen op hun eigen niveau is niet gemakkelijk, maar ik leg de lat graag hoog! Ik geloof absoluut in de groeimogelijkheden van mijn leerlingen. Ik ben ervan overtuigd dat voldoende hoge verwachtingen bijdragen aan hun gevoel van eigenwaarde. Zelfvertrouwen opbouwen is voor hen essentieel, zeker omdat ze vaak te horen kregen waar ze niet goed in zijn. De leerlingen zo goed mogelijk leren kennen, is voor mij het startpunt. Ik richt me op het ontdekken van hun sterke punten en talenten en daarop bouw ik verder. Door leerlingen regelmatig uit te dagen en ze te laten werken aan complexe taken, leren ze dat groei mogelijk is door inzet en doorzettingsvermogen. Zo creëer ik een leeromgeving waarin hun zelfvertrouwen kan groeien.” 

Lana sluit af: “De grootste les die ik van mevrouw Taeleman geleerd heb, is dat je jezelf niet moet vergelijken met anderen en dat het oké is om fouten te maken. Jezelf zijn is het mooiste wat je kunt zijn. Mevrouw Taeleman was erbij tijdens mijn eerste stage en ook tijdens mijn laatste. Zij heeft mij zien groeien tot de persoon die ik nu ben. Ik zit nu in mijn zevende jaar kinderzorg en wil volgend jaar de bachelor pedagogie van het jonge kind volgen. Ik heb haar al eens stevig bedankt toen we een brief moesten schrijven in de les PAV, maar via deze weg wil ik haar toch nog eens bedanken. Ze is de beste leerkracht die ik in heel mijn carrière heb gehad!”